Ankara'nın Kalbindeki Çiçek

Denizlerin mavi saçlarını örüyorum
Dalgalara sevda alfabesinden,
Sevdanın yaşanmamış sözcüklerinin
En kutsanmış harflerini kazıyorum
Denizlerin mavi saçlarını örüyorum

Efsunkar bakışına tutsak düşüyor denizler
Martılar kıyıda uçuşurken, gönülden bir selam veriyor
Kaptan, kazıdığım sevda harflerinin gözlerinden öperken
Vapurun dümenini değiştiriyor,
Efsunkar bakışına tutsak düşüyor denizler

Renklerin dili dönmüyor artık senden bahsedince
Saçından bir buket gül düşer, kanaryaların kanatlarına
Kanaryaların peşine düşüyorum, tutana aşk olsun
Sen bin bir kanatlı kelebek, bir kerecik uçsana yurduma
Renklerin dili dönmüyor artık senden bahsedince

Yollarda keskin bir umut türküsü besteler düşlerim
Hayatın nehrinden ela gözlerin akar
Eğilirim bir yudum içmeye de kıyamam
Rüzgar gibi bir yaz ikindisinde esersin, sonra da yoksun işte
Yollarda keskin bir umut türküsü besteler düşlerim

Ankara’nın kalbindeki çiçek, yüzün hürriyet gibi aydınlık
Sıcak sözcüklerinden kurulu bir şiir benimkisi
Seni gören kuşlar, daha güzelini dile getirirler
Bir umut deryası kal yüreğimde, uzanmasam da ellerine
Ankara’nın kalbindeki çiçek, yüzün hürriyet gibi aydınlık

Erol Saner 26.06.2010