Seni getiren Ankara mıdır sevda
Hani şu hain kaldırımlar mıdır?
Yapma sevda…
Ankara kadar hain olma
Ben mi vurdum seni sokaklara
Nasıl düştün böyle ayaklar altına
Ahh, sevda
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Güzel dizelerle işlenmiş, çok güzel bir şiir okudum.Yüreğinize ve Kaleminize sağlık Üstad.
Sevgi ve Selamlar.-Berkay Kur.
Ankara ile özdeşleşen bir sevda... Kutluyorum, yüreğine sağlık...
Sen, Ankara
Hiç mi acımadın sevdaya
Bir kez olsun bastın mı sevdayı bağrına
Onu dışlayan sen değil miydin?
Onu salarken kirli ellere utanmadın mı Ankara
Ankara bende de birçok acı ve tatlı hatıraları olan güzel şehir. Hem hasreti, hem de vuskatı barındıran gizemli şehir.
Tebrikler, sevgiyle.
Ankara sevdadır..sevda ankara...yüreğine sağlık
Mükemmel dizeler değerli kardeşim..
selam ve saygılarımı gönderiyorum....
Anlam çok derin. kelam yerinde bir bütün olarak ankarayı sevdan ve sitemine maruz çok hoş.
Sen, Ankara
Hiç mi acımadın sevdaya
Bir kez olsun bastın mı sevdayı bağrına
Onu dışlayan sen değil miydin?
Onu salarken kirli ellere utanmadın mı Ankara
HARİKA BİR ŞİİR KUTLUYORUM TEBRİKLER TAM PUAN
Sen, Ankara
Hiç mi acımadın sevdaya
Bir kez olsun bastın mı sevdayı bağrına
Onu dışlayan sen değil miydin?
Onu salarken kirli ellere utanmadın mı Ankara
Sitem içtenlik kokan güzel bir şiir okudum yüreğinize sağlık dostum
Ankara sevda mıdır bilmem ama benim yılda birkaç kez gittiğim Ankara, hep aşağıdaki Ankara oldu.
Selamlarımla...
Ankara
Sana her gelişte acıyla doldum,
Kederden saçımı, başımı yoldum.
O bile yetmedi, aklımdan oldum,
Kaldırımın gibi, yüzün kapkara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Kimsesiz çocuklar, gariban kullar,
Yokluğa çıkıyor, sende tüm yollar.
Dosta hasret kalmış açılan kollar,
İnsanlar perişan, yürekler yara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Gülmek tümden yasak olmuş yüzlere,
Işık gitmiş, hep yaş dolmuş gözlere.
Ne kastın var idi, senin bizlere?
Çataldır dillerin, benzersin mar'a,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Fatihler, Sedatlar mendil satıyor,
Gecenin ayazı kalbe batıyor.
Parklarda, metroda gençler yatıyor,
Nasıl da düşürdün onları dara?
Artık sevmiyorum seni Ankara.
İnsanlar sel gibi geçip, akarken,
Yokluğun acısı evler yıkarken.
Boyun bükük, gözler fersiz bakarken,
Sahip çıkan yoktur, o yoksullara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Mevkie, makama çoktur talipler,
Fakir, fukaralar, neye sahipler?
Sinemi deliyor, evsiz garipler,
Onulmaz derdim var, düşmüşüm har'a,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Çabuk değişiyor, gelenler sana,
Bütün sohbetleri maddeden yana.
Biraz “Erdem” desem, gülerler bana,
Saygı yalan olmuş, sevgiyse para,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Oturdum şöyle bir Gençlik Parkı’na,
Hem garbına baktım, hem de şarkına.
Mutluluk kalmamış vardım farkına,
Yaşanan her saat, hatta an kara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Bütün umutları “Tüh”le “Vay” ettin,
Fakirin gününü, hafta, ay ettin.
O bile yetmedi, seni zay ettin,
Aynaya bir bak da kendini ara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
Başşehir dediğin temiz olacak,
Vatandaş, orada derman bulacak.
Tek bana iyilik yapsan n’olacak?
İstersen yelinle saçımı tara,
Artık sevmiyorum seni Ankara.
25.02.2007
T.
Ankara mıdır ?
Bu şiir ile ilgili 60 tane yorum bulunmakta