Ankara'm... Şiiri - Kadir Orakçı

ANKARA’ M

Ne ayrıldık seninle, ne de bir kez darıldık
Belki seni de yaktı yüreğimdeki yaram
Yıldızlar kaybolunca karanlığa sarıldık
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Mevsim bahar olunca pervanemiz olanlar
Kış gelince terk etti ey benim bahtı karam
Elbet olacak böyle bizi de kıskananlar
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Göğe doğru yükselen o korkunç betonların
Gecekondu gönlümde erirdi gram gram
Sen sıradan şehirken gözünde insanların
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Hani şiir okurken bana eşlik ederdin
Ceplerim delikti ya, olmazdı ya hiç param
Tek şahidi sen oldun içimdeki bu derdin
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Garda siren sesleri sukûneti kovardı
Paslı raylarda tren, her ayrılık bir dram
Şimdi ayrılıklardan bahsedecek ne vardı
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Şentepe'nin adı 'şen', ağlardı Karşıyaka
Dudağımda yas tutar duman duman cigaram
Nasıl dayanır kalbim böylesi bir firaka
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Sendin bana sadık yar, beni hiç terk etmeyen
Havan suyun olmasa yaşamak belki haram
Sevdan bende ey şehir yüreğimden gitmeyen
İki kardeş gibiydik biz seninle Ankara'm

Kadir ORAKCI