Ankara'm Şiiri - Şevket Çorbacıoğlu

ANKARA'M
Ankara’m;
Nice uygarlıkları konuk eden
ve hala Yüreğinde saklayan,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Kuva-ı Milliyecilerin, Seğmenlerin Kızıl Yokuşu,
Ulusal Kurtuluş Savaşımın destansı düzlemi,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Atatürk ve Anadolu insanının odağı,
Timurların, Yıldırımların otağı,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Devasa ormanların ve akan derelerin,
Cennet esintisi,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Uygarlığın başlangıcı,
Cumhuriyet’imizin ve zaferin Başkenti,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Keçiören’im, Çankaya’m, Ayrancı’m, Dikmenim
Bağlarım ve ben sana ağlarım
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m,
Gençliğim,
Gençlik parkım,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Ulusum,
Kalem, Hacı Bayramım, Hacettepe’m, Anafartalar’ım,
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Ulusum,
Atatürk’üm,TBMM’im
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Kızılayım,
Yüksel caddem, Karanfil ve Konur sokağım,
Boz bulanık bozkırım,

Ankara’m;
Kızılayım,
Sakarya’m, Gökdelenim, Güven Park’ım
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m;
Çankaya’m,
Atatürk Bulvarım, Kuğulu park’ım
Boz bulanık bozkırım.

Ankara’m,
Bozkırım,
Aydınlığımsın, umudumsun,
Asla boz bulanık bozkırım olmayacaksın.

İNSAN
Öyle dediler,
Yasak meyve yediler,
Ademle Havva
Yeryüzüne indiler

Habil ile Kabil,
Kavga ettiler,
İlk savaşı verdiler,
Birbirlerini ye(n)diler.

İnsan, 5 bin yıl önce ayağa kalktı
Mağaradan çıktı
Kendine ev yaptı ve kentler yarattı
Yaşamına tekeri kattı

Motoru buldu
Hızlı koştu
Atomu buldu
Dünyayı vurdu(17 Kasım 2014 19:26