aşk ruhun parçalanma sürecidir.
ruhunun bir parçasını koparıp alırlar bedeninden,
başka bir insanda can bulur en ücra hislerin.
En acı dolu parça sende kalır daima.
Her nefes aldığında sol yanına batar durur kaburgan.
Yere göğe sığdıramadığını bir nefese sığdırmaya çalışırsın,
beceremezsin boğazında düğümlenir birkaç satır şiir.
Kimse anlamaz seni.
Anladığını iddia eden de bir boşvere sığdırır tesellilerini.
Oysa senin tek tesellin acı soğuğuyla bedenine dokunan yağmurdur.
Onun teni yerine yağmurla yetinirsin.
Ne zaman yağmur yağsa gökyüzünün koynundasındır bu yüzden.
İçin kavrulsa da sen sol yanından üşürsün,
Çare bulamazsın kalbinin kuru ayazına,
Ankaradan hallicesindir;
Göklerden bir mavi yatar en derininde,
Ama sen daima grisindir.
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 01:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!