Ankara IV Şiiri - İzzettin Coşkun

Buralarda en çok kaybolmak istersin
Hem tanrı kaybolanlarla eğlenirmiş
Tanrı eğlenirse belki işler yoluna girer
Her neyse...

Sonra anlarsın ki
Herşey olmaması gerektiği gibi
Birdenbire tutuşur ayrılık,
Yüreğimin doğusuna çekilmez bir hasret
Zaten sevdalar hep doğudan göç edermiş
Hani kader deyip susalım diye mi
Mültecisi olursun işgal edilmiş duyguların
Bilirsin belki
Buralarda en çok hasret katılır künyemize
Sonra karbondioksitli sabahlar ardınsıra çoğalır

Ankara'ya sisler bulvarı yağardı
Ve yüreğimin doğusunda bir güzel üşür
Sen ülkemin şah damarı
Tenimde beliren tanrıça
En güzel,
en temiz dedikodusu bu şehrin
Ve omuzlarımda kâbus gibi diklenir hüzünler

Her neyse...
Seni gözbebeklerimde taşırım
Yüreğimin doğusunda bir ülke vurulur
Hâlbuki bir dedikodumuz bile kalmadı
Senle ne çok tükendik be sevgilim