ANKARA gözümde tütüyor Şiiri - Emine Sönmez

ANKARA GÖZÜMDE TÜTÜYOR
Sen gidince gitmek kolay sanmıştım,
Giden sendin, ben se yalnız kalmıştım,
Hasretine için için yanmıştım,
Sen yokken yüreğim sığmıyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Anladım ki hala yüreğim toy muş,
Ayrılık ateşi her zaman kor muş,
Gitmekse kalmayı aratmıyormuş,
Sen gidince güneş doğmuyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Hasret yine aynı, yakıyor beni,
Yaş olmuş gözlerden döküyor beni,
Ayaklarım geri çekiyor beni,
Sensiz yaşamaya değmiyodu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Gözlerimde yaşlar burda dinmiyor,
Sensiz çektiğimi kimse bilmiyor,
Yanımda olmazsan, ışık yanmıyor,
Hasret yangınları sönmüyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Yolum sapa, toros yaylası'ndayım,
Yayla değil, ateş tarlasındayım,
Günler uzun, dönüş sevdasındayım,
Sen yokken yüreğim sığmıyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.