ANKAR GEL!
Arılar petekte, bala durdu gel!
Dallarda çiçekler, meyve oldu gel! ..
Ömrümüz, boş yere geçip gitmeden,
Yetişir Ankara, çilem doldu gel! ..
Azrail, kapıma bekçi durdu gel!
Arılar, dallarda oğul veriyor.
Bahar çiçeklerin, kıra seriyor.
Ömrümüz, buz gibi, kayıp gitmeden.
Ankara, bu şehir beni vurdu gel!
Azrail, kapıma bekçi durdu gel!
Gölgeler kayboldu, gece oldu gel!
Dertlerim, bir uzun, hece oldu gel!
Bir kalp sektesiyle, yere düşmeden,
Ankara, zifiri gece oldu gel!
Azrail, kapıma bekçi durdu gel!
Ankara, her gece, beni soruyor,
Ayrılık, bana çok, acı veriyor,
Sayılı ömrümüz, bitip yetmeden,
Saçlara, güneşin şavkı vurdu gel!
Azrail, kapıma bekçi durdu gel!
13 Ocak 2013, Ankara/Çankaya
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!