Bir 23 Nisan günüydü.Çocuktum, ergendim, adam olmaya çalışıyordum.değişen tenim, kimliğim ve yaşamın tabularına direniyordum.
Evden ilk kaçışımdı.Hangimiz evden macera olsun diye bir kere kaçmadık ki …(okulu astığımız günleri saymıyorum)
Uzun bir tren yolculuğu yapacaktım.İlk kez onlarca büyük şehir görecektim, tren penceresiyle kısıtlı olsa da bakışlarım.
Sadece gar binalarını apartmanları ve yol üstü yerleri görebiliyordum ama bunlar bana o kentlerin kimliğini yeterince anlatıyordu.
Uyuyamıyordum, sanki uyusam yol boyu bana sunulan o renk cümbüşünü, doyumsuz manzaraları ve kompartman sohbetlerini kaçıracaktım.kimbilir bir daha ne zaman evden kaçma şansım olacaktı, belki de son kaçışımdı.tadını çıkarmalıydım uykuya inat…
Tamamını Oku
Okurken bir film izledim sanki..Hissettiklerini hissettim.Anladım seni dedim...ve aklıma bir şiir geldi..Çok sevdiğim bir şiir..Birden onu hatırladım..
CEBECİ İSTASYONU VE SEN
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
Sessizliği üstümüzden atamıyorduk
Bir saçak altında kararsız, yorgun
Saatlerce duruyorduk
Kimse görmüyordu bizi
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Bir başka türlüydü bu insanlar
Sen bir başka türlüydün
Gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi
Gözlerin gözlerimde erimekteydi
Bir mermer heykel gibi yanımda duruyordun
Beni bırakma diyordun
Meyhane sarhoşları gibi sırılsıklam
Bir yalnızlık duyuyorduk
Ağlıyordun, ağlıyordun...
Cebeci İstasyonunda bir tren
Nefes nefese soluyordu
Gerilmiş bir keman teli gibiydik
Ankara Kalesi'nde bir eski çalar saat
Bilmem kaça vuruyordu
Bir yağmur yağıyor inceden ince
İçimizdeki binbir düşünce
Harmanlar misali savruluyordu
Islanmış bir ceylan yavrusu gibi
Tiril tiril titriyordun
Gitsek gitsek diyordun.
Yüreğimin atışından deli gönlümce
Sırıl sıklam, paramparça, permeperişan
Türküler söylüyordum
Ağlıyordun, ağlıyordun...
Şimdi, şimdi seni düşünüyorum
Cebeci yollarında rüzgarlar esiyor, serin
Paramparça düşmüş gönül ufkuma
İki yıldız gibi gözlerin
Gel Ey ciğerime saplanan hançer
Gel ey yüreğime oturmuş kurşun
Göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan
Gel artık
Ne olursun
Yavuz Bülent Bakiler
Güzel çalışma,yüreğine sağlık,tebrikler
Duygulu anınızı, hüzünlenerek paylaştım.
Şimdiki aklım olsaydı o trenden iner miydim?
Evet bin kere evettt….
KEŞKELER İNSANI İLERLETMEZ.
KEŞKELERE TAKILIP, YENİ SERÜVENLERİ KAÇIRABİLİRSİNİZ.
14 YIL SONRA TEKRAR KAÇIRILAN SERÜVENLER İÇİN KEŞKE DİYEBİLİRSİNİZ.
ANTOLOJİNİN GÜZİN ABLASI ALYA71:)))))))))))
Sn. Sinan kardeşim.Güzel bir deneme olmuş,sizi kutluyorum.İçten samimi duygularınızı bizimle paylaştığınız için,teşekkür ederim.. Anılarda kalan güzel heyecanı tekrar yaşamanız dileğimle.Sevgiyle kalın.
Hikmet Yurdaer
Kutluyorum Sevgili Sinan,
Yazının abartısız olanı, dilimize en yakın anlatım biçemiyle kaleme alınmış olması; giriş, gelişme ve sonuç bölümlerinin başarılıca belirtilmesi çok güzel. Özellikle dikkat çeken en güzel yanı kısa tümcelerle konuşur gibi akıcı bir anlatım kullanılması okuyanı yormayacak nitelik kazandırmış ve duygusal küçük öykünüzün daha çok zenginleşmesine neden olmuştur.
Başarılar diliyorym.. Lütfen anılar, öyküler, düşünme, deneme ve makale türü nesir yazmaya devam ediniz. Her geçen gün daha çok deneyim, daha çok bilgi birikiminiz olacak, anlatmak istediğinizi bu yazıdan daha da başarılı anlatacaksınız... En içten dileklerimle sevgiler.
Anlatınızdaki mekan tercihi sanırım pek çok okurun iç çekmesine neden olmuş, gözlerinin önüne Ankara Garının peron ve tren manzaralarını birlikte serivermiştir ...
Ama şimdi ki aklınız da olsaydı o trenden belki gene inmezdiniz sevgili Sinan ...
Çünkü şimdilere ulaşan akıl bzı yaşanmamışlıkların da en az (güzel tarafından) yaşanmışlıklar kadar anlamlı olduğunu da göstermiştir, öğretmiştir ...
Kutluyorum güzel denemenizi ...
Saygı ve sevgi ile ...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta