Hiç böyle kan değmemişti,
Ankara toprağına.
Böylesi çığlık yükselmemişti,
Ankara gar meydanına.
Yalın yürek barış'a giden çocuklara,
ağlamazdı analar.
Ağlamazdı halay çeken çocuklar
Mevsimlerin en hüzünlü ayında
On Ekim sabahında
Sevda türküleri söylüyordu,
barış yürekli çocuklar.
Gar küskünü yüreğimizle öfkelendik,
giden canların ardından.
Çırılçıplaktı öfkemiz,
en az anaların çığlığı kadar.
Giden canların matemine sığındık
Öfkeyi bastıran gülen gözlerimiz olsun istedik
Yüreğimiz parçalansa da acılara inat,
barış türkülerini söyleyeceğiz, ta ki
Ankara gar meydanına barış gelene dek.
10 Ekim 2020
Hüseyin Taşdemir
Kayıt Tarihi : 11.10.2020 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)