Ankara Ekspresi Şiiri - Salim Erben

Ankara ankara olalı
Böyle bir güzel görmedi
Bu zalımda
Anasından doğdu doğalı
Böylesine candan sevmedi
senin gibi zalimi
Hiçmi hiç görmedi
Şimdi diyeceksin niye
İşte öyle
Bir sabah geldim sana
Şahit oldum hayallerimin yıkılıp
Ümitlerimin söndüğüne

Seni kırmayı hiç düşünmedim
İncitmekte aklımın ucundan geçmedi
Bakar mısın yazılan sözlere
Okur musun içli içli duygularla
Hiç hüzünlendi mi gözlerin
Hiç sızladı mı yüreğin
Nasıl rahat etti gönlün
Bingölün en uzak kazası
Kiğı abarlı mevkisi

Öylesine kötü
Öylesine berbat bir yer ki
Böyle kahırla dolmamıştım
Böyle aside olmamıştım
Dağlara bağırıp hayvanlaşmamıştım
Hadi istersen git eskilere
Biliyorum sana az geldi bu sevda
Biliyorum sana yetmedi bu aşk
Otobüs yok trende kaçtı
Sen istesen de ben gelemem artık

Kafana göre takıl
Yeni arkadaşlar bul
Yepyeni umutlar dağıt
Sevmeyi öğret sevilmeyi de
Sen oku onlar dinlesin
Onları da kendine aşk et
Onlarda inim inim inlet
Önce şair yap
Sonra doğduğuna pişman et
Oysa günlerdir
Kutsal bir emanet gibi sakladım
Ve her sabah sofrada bekledim
Tutturdun bir uçak bir helikopter
Bahaneydi gelmedin

Canın sağ olsun mühür gözlüm
Hiç bir sevgi kanatlanmadı gözlerimde
Hiç bir sevgili sökememişti yüreğimi
Gökyüzünde bulut parçalansa
Yer yüzünde ağlarım şimdi
Hala vedalaşırken tuttuğum
Elinin sıcaklığını yüreğimde hissederim
Her gün aynı soruyu sorarım kendime
Neden sevdim seni
Neden sıktım ellerini
Nerden gördüm gül yüzünü
Neden kaçırmadın mühür gözlerini
Neden bağrıma bastım taş yüreğini

Bu soruyu hep soruyorum
Neden dumanlı gözlerin
Niçin sihirli kelimelerin
Neden cevap bulamıyor sözlerim
Neden acıyor yüreğim
Hadi gelde yanıtla ceylan gözlüm
Hadi sen yerimde olda isyanlara başlama
Sabır dileye dileye
Kayıp gideceksin yüreğimden
Sabırlar bana kalacak diye korkuyorum
Seni eller saracak diye korkuyorum
Sana olan aşkımı sevdamı
Gün gelir unutursun diye korkuyorum
Unutulmak korkutur beni
Unutulmaktansa tercih ederim ölmeyi

Salim Erben