Oturmadan önce, öndeki koltuğa,
Hep şöyle başlarlar yeminli nutuğa;
'Hakkını yemeyiz, yemin olsun yemin!
Memlekette tüyü bitmedik yetimin! '
Merakımı tatmin sedece niyetim;
Kimdir acep tüyü bitmemiş şu yetim?
Bulunur mu yani, sorsan araştırsan,
Olur mu hiç böyle, tüysüz bir insan?
Tüylü doğar yetim bebecikler de hep,
Tüysüz kalmış ise yolunmadır sebep..
Tüylerini yolup bırakmak tam tüysüz,
Bunu yapmak ister inan ki bu yüzsüz.
Ey millet duyarsan yeni bir yeminci!
Aklına gelsin şu iki mısra inci:
(((-Ey kıllı yetimler, seçim yapılacak!
Geliyoruz sizi ederiz cascavlak! ..)))
31.01.2007
Kayıt Tarihi : 31.1.2007 09:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Şama](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/31/ankara-dan-bir-karikatur-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!