Ankara'da Zaman Şiiri - Engin Yılmaz 2

Oysa ne güzeldir Ankara'da zaman
Kendisini gerçekleştirir insan
Birkaç hatıra birikir
Kaydı olmayan zihin defterinde
Bir akşam vakti çöker grimsilik tepesine şehrin
Yeşil terk etmiş
Kahverengi topraklarını
Her şeye rağmen bir gülümser ki şehir
Ağlamaklı haliyle bile
Mütebessim olur insan

Oysa ne güzeldir Ankara'da zaman
Bazen gülmek ister insan
Birkaç anımsama gelir aklına
Kayboluşlarını özler
Hatırı sayılır bir kaybedişte
Yine yeni ve yeniden
Mütebessim olmak erdemdir
Ama bile bile
Hicran dolar yüreğine
Gülmek istemez insan

Oysa ne güzeldi Ankara'da zaman
Her zaman en güzelini istemişti
Eylül kahverengiliğinde
Saat insanlığı epey geçmişti
Zamansızlık çöktü şehre
İnsanlıktan daha önemli görüldü
Muktedirlik
Erdallara kıyıldı
Mahir oldu
Deniz oldu insan...