Ankara'da yağmur mu yağıyor
arabaların camları lekeli ve buğulu
bozuk mu siliciler
burda da şöyle böyle
bozuk benim de gözlerimin silicileri
havam kapalı
bir açıp bir kapanıyor
açınca
buluttan sıyırıyorum güneşi
tutuyorum ucundan
sürüyorum yüzüme gözüme
bir şefkatli el gibi
şevkat değilmiş
şefkatmiş sonunda onu da öğrendim
daha bir çok şeyi öğrendiğim ezberlediğim gibi
bulutlarıma söz geçiremez oldum
herkes küs
herkes el gibi
yağmur mu yağıyor Ankara'da
daha Kasımı'ın ilk günü
havam bir açıyor bir kapanıyor
bulutlarıma söz geçiremez oldum
kararlı yağmaya
havada fırtına kokusu
hangi yangının külleri
dumanı bu
kader gibi de kirli gri
zehir yağıyor ağu'lu ağu'lu
yağmaya yeminli mi sankiah şu bulutlar
onlar da bir hoş
bazı kardeş kardeş güneşle çoğu kez kavgalı
şimdi bana bir Mayıs
bir Haziran getirene
vereceğim bütün mavilerimi
1/Kasım/2012/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 1.11.2012 18:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
devam edecek

Tam bir iştiyakla ve beğeniyle okudum.
Selam, saygı ve sevgilerimle...
Nafi ÇELİK
TÜM YORUMLAR (4)