Ankara'da Son Gece Şiiri - İrfan Karapınar

Gecenin isimsiz kahramanlarıyız
…..Ankara’da
……….Adımız aşk diyelim ki
……………Ayın saltanatında fısıltılarımız
Sevda arenasında

Gözlerde nicedir görülmez bir ışıltı
…..Manalı bir mavi derinlik olmalı
……….Etkilenmemek elde değil
……………Sarı saçlarına hesap sormalı
Uzak dursun ayrılık derken
…..Şimdi vakti değil derken
……….Ankara ve mehtap
……………Yakalamakta ruhumuzu
Hüznün son vedasında

Kımıldanır yapraklar ağlamaklı
…..Ürpertir rüzgar hafiften
……….Sokaklar ıssız
……………Kaldırımlarda yağmur edası
Bahçelievler’de
…..El ele bir bankta
……………İnceden bir romantizm
………………..Hafif bir melankoli
Yıldızlar dans edasında

Ah gözlerle sevişmek
…..Ne büyük bir merhaba
……….Ne hazin bir hoşçakal
Gönül yangına bulaşmış
…..Tahtında kurulmuş canan
……….Nemli bakmakta
Ben onun nidasında

Dudaklarda kıvılcım
…..Tutuşur yürek
……….Elde ne var ki başka
……………Ne bekler ki insan
Güzellik rüyasında

Kıpırtılı iç geçirmeler
…..Nefessiz yaşanır an
……….Sanki hiç bitmeyecek gibiydi her şey
Bu aşkın deryasında

Fosforlu bir ahenk
…..Dağılır semaya
……….Şenlenmiş mehtap
……………Fena demlendim
………………..Fena davetkâr gecenin rengi
Siyah olsa da
…..Ben ayrı bir sayfa açtım
……….Kalbimin aynasında

Artık ne anılar yaşatırım
…..Gönül sinemasında
Haziran 1997