Beyazlıyor gecenin saçları
Saçakları titreten kar mıdır,boran mıdır,tipi mi?
Şu giden sensin kazıyarak kaldırımlara izini
Ankara’da bir akşam kalabalığında...
Ve kar yağıyor gecenin saçlarına..
Ben üşüyorum, kimsesiz kuşlar üşüyor tenhalarda
Ne yorgundur köşe başlarında titreyen keşler
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
El ayak çekilmiş sokaklardan
Bu gece kar yağıyor Ankara’nın kalbine
Tatil yağıyor öğrencilere, öğretmenlere
Issız parklar, çocuk bahçeleri
Şimdi kar altındar
Rüzgarın soluğuyla şarkı söylüyor
Dallarda ışıklar
Bütün pencerelerde indirilmiş panjurlar
Kapanmış perdeler
Bu saatte bir ben ayaktayım
Kar altındayım
Ankara'nın ışıklı bulvarlarında
Sessizce yürüyorum
Düşlerin bahçesinde yitik cennetler arıyorum
Sarhoş bir hülyanın kollarında
Kar kokusunda
Yürüyorum sessizce
Kızılay’dan evime
Yolda sayfalar dolusu
Yazılmış, çizilmiş kalbim
Kalbimin karşısında
Hüzünlü ışıklarla öpüşüyor Hitit Heykeli
Selamlayıp geçiyorum kentimin talihsiz simgesini
Bir türlü alışamadım sana
Özgürlüğüm de sendedir, tutsaklığım da
Tüm acılara karşın yine de
Seviyorum seni Ankara
Bu akşam bir ben ayaktayım
Bir benim nöbette
Saatlerdir inatla yürüyorum
Özgürlüğün koynunda mutluluk arıyorum
Sonunda evimin kapısındayım işte
Kentimin şafağı gözlerime saplanıyor
Yorgunluğun yüzünde ışıyor sabah
'Elveda' diyorum, tükettiğim geceye
Ve 'merhaba' diyorum yeni güne
Yeni bilmecelere...
Ömer 2001 Ocak
'terkedilmiş çocuklar tekmeliyor karşı pencereden yalnızlığımı '...ne desem ziyade değil...tesiratı had safada dizeler...yürek dayanmaz...
SEVGİLİ MELEK ZEYNEP BULUT SENİ NE KADAR TEPRİK EDECEĞİMİ BİLEMİYORUM SEN BANA NELERİ YAŞATIYORSUN NELERİ HATIRLATIYORSUN BİR BİLSEN SANA EN GÜZEL YÜREKTEN SEVGİLERİMİ VE SELAMLARIMI SUNARIM KARAMURAT29-29
Sen özlenildiğini biliyor musun yine?
Yine çağırır gibi duruyorsun san ki beni şehrin öbür yüzünden
“Gel! ” diyorsun yaşantılarımı ikiye bölerek
Her yarımla çoğalıyorum ve çoğalıyorsun benimle..
Korkuyorum, sensizlikten belki de
“ben hep sensiz mi kalacağım böyle”
Korkulan gelirmiş sağ olan başa.. O yüzden gitmek lazım korkuların üstüne ve sevilenin olduğu şehre....
Sevgilerimle
Korkuyorum, sensizlikten belki de
“ben hep sensiz mi kalacağım böyle”
Kar yağmaya devam edecek
Saçaklar buz tutmaya, şakaklarsa terlemeye..
San ki gri kentin uzayıp giden sokaklarında
Kaybolup gideceksin sen de
Sanki hep kar yağacak
Sanki hiç dönmeyeceksin..
Farkında mısın?
Ankara, kar ve sen
Yine m u h t e ş e m s i n i z! ...
yaşanmış hayatlar... kalemle dökülür sessizce dizelere...
bir yaşanmışlık hayatına da dokununca, yazara hislerini yazmak düşer...
kutlarım dostum hissettiğin duygularını paylaşırcasına...
saygılarımla
Aydan Küllüce
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta