efkarlıyım ankarada ben(im)
dumanlanır,demlenirim.
keskin bakışlarla ararım,
kayıp edalı güzeli
sakarya sokakta,
yüksel de kalabalık arasında.
kirpiklerini ıslatmam,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bir süredir Ankara'dan uzaktayım , bak şimdi bana da efkar bastı...:)
ankarada da başkadır sevmeler.taşkentimdir benim orası laf aramızda
saygılar
fidan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta