Ankara da dayıları Şiiri - Battal Çam

Bizim köyün ayıları
Ankara’da dayıları
Üçmüy dü beşmiy di
Unuttum ben sayıları

Köyün altı susuz dere
Suyu ulaşmaz tekkeye
Bir yürüyüşleri var ki
Kıvırtırlar seke seke

İndik suyun kıyısına
Ayak soktuk sıyısına
Ne talihsiz insanım
Rasladım köyün ayısına

Ayılar dizildi yola
Bakındılar sağa sola
Gözün çıksın kara tren
Sen getirdin İstanbul’a

Boğazda gezer gemiler
Suya girenler serinler
Ne kültür nede gelenek
Kovuldular birer birer

Ağzın yamultup yediler
Acayip acayip giyindiler
Beni görünce köşede
Yol değiştirip gittiler

Battal ım söyletmen beni
Bu millet akıllımı delimi
Kimse alınıp küsmesin
Anlattım işte ben beni