Ankara’da Bir Simitçi Şiiri - Onur Bulgen

Yorgundu simitçi, elleri yaralı.
Fikrinde fırtınalar, bir hayli şiddetli,
İnsanlar yanından geçer olmaz hiç oralı,
"Bir susam tanesi kadar olamadım" der durur.

Başında sepeti, elinde kuruşlar,
Az önce afiyetle izledi onu kuşlar.
Aç mıdır kendisi, eşi, çocuklar?
Başı önde, fikri ilerde, öylece yürür.

Bir kuru ekmektir isteği,
Yoksa ne yapsın Ankara ayazında simidi?
Sabahtan çıkar, yanındadır dertleri,
Kaderi gelir aklına, öfkeyle tükürür.

Çatlak dudaklarıyla tutturur bir küfür.
Bir küfür ki, Ankara bundan üşür.
"Ulan" der, "Böyle geçer mi ömür?"
Bir yandan düşünür, bir yandan geçer ömür.