Ankara da bir kuşluk vakti.

İnsanın yüreğine çığ düşer mi hiç ?
Gidiyorum dedi ve gitti
Evet hemde adım adım santim santim
Bir Hoşçakal bile demeden.
Gidiyorum dedi
sadece bu !
Eksiksiz tam tamına gidiyorum
Bir Ankara günü kuşluk vakti şahit
Usul usul tebessüm ederek
Gözlerinin içi bir kumru yüreğini andırırcasina hemde.

Neden hep ömrümün en güzelleri
Bu yalnızlığı reva gördü ki
Neden her defasında boğazım
düğümlenir
Sedasız bir hal işgal eder ki ruhumu

İyi sende git
En azindan gidiyorum diyenlerden olacaksın
Bu makus yanlizligimda.
Hadi git
Ankara ayazin da
Al al olmuş yanaklarinida
Heval diyen kirlenmemiş yüreğini de
Al git
ve sakın acıma çaresizliğime
Gözlerimin buğulanmasına da bakma
Ben Aşk ı tanidigimdan beri böyleyim
Sende tanışmışsın
Giden gözlerinden belli
Hadi git umudunu diri tut
Bir gün özlem ile kucaklaşacağız
Elbet...
24/01/16 çankaya /Ankara