Ankara'da Bir Güzel Şiiri - Ünal Çoban

Yoldayım, trafik hızlı, üstümde ağırlık gezer,
Gökyüzü görünmez, renklerden, endamdan,
Gönlüm yorgun ancak bir tutam umut ister
Umduğumu bulabilsem bu gün randevumdan.

Heyecanım dorukta, yüreğim hızlı çarpmakta,
Hayal mi, rüyadamıyım, dedim, kendine gel,
Tutulmazdım, meraktaydım, doktorumda,
Sonuç güzeldi, adı Seher, kendi de güzel,

Onu tanıdım da hayata yeniden bağlandım,
Gözlerinde onu gördüm, yaşadım derinden,
Sevgiye, aşka dört elle yeniden sarıldım
Görünür güzelliği Ankara’nın her yerinden.

Gülüşleri dostluktur, insana veriyor güven,
Dolu dolu konuşur, sevdirir, umut dağıtır,
Çevresinde bilinir, herkesi istisnasız seven,
Başkentte onu tanımak bir bahtiyarlıktır.

Söylenecekler çok, anlatmaksa daha zor,
Onu sevmek yaşanmışlarımın tekrarı mı,
Kalbimde tutuşturduğu sevgi oldu bir kor.
Sevebilir mi beni Ankara’daki o güzele sor,

31 Ocak 2009 Ankara