Ankara'da ayrılık başkadır..

az önce bir kadının
karanlığa yürüyüşü oldu düşüncen..
tüm gecelerin biraz rüya
tüm aşkların biraz yalan olduğu zamanlardı..

söylemiştim! !

yanıbaşımızdan ıslak elleri,soğuk esintisiyle
yalan bir sevda geçti,görmedin..
ne değişir kırmızı olsa gökyüzü?
deprem olsa,kar yağsa,ben ölsem..
ne değişir?

aynı kadının..
en soğuk yüzü oldun o gece..

seferinden dönmüş bir çöl yorgunu
kalbini satıyordu yok fiyatına..
sokak kalabalık ve karanlığı sebepti geceye..
ve artık şiirlerle görülebilen sevgili
beni aramıyordu
yanlışlıkla sokağa düşen gözyaşının
silik ve tuzlu izinde..

çift kişilik bu yalan
artık hangimizi seçerse
o sussun önce!
gerçi susuşun da acıtır..
gerçi bundan kime ne?