Ankara da Şiiri - Hatice Daş

Bir akşam Ankara da,
akşam serinliğinde,
az ötede bir yerlerde,
uzaktan bakıyordun.
Belli ki beni bekliyordun.
Gülüyordu ta oradan yüzün,
gülüyordu içimdeki hüznüm
Aydınlık oluyordu..
Yer kayıyordu..
Zaman duruyordu…

Bir akşam Ankara da,
akşam doğuyordu
Neon lambaları yanıyordu.
Gülüşün Merhaba diyordu.
Bir sözcük akıyordu dudaklarından.
Kim bilir ne söylüyordun.
Bir şeyler akıyordu ılık ılık,
Ve bir gülücük yerleşiyordu yüzüme.
Belli ki Adını söylüyordun.

Bir akşam Ankara da,
sen yüreğime akıyordun..
Sevdam örülüyordu.
Üzerine gelmiştin.
Hoş gelmiştin..
…………………………

Bir akşam Ankara da,
gece çökmüştü.
Sözcüklerim bitmişti.
Gülücüklerim ölmüştü.
Dilim damağım kurumuştu.
Canıma tak etmişti…
Artık bu son olmuştu…

…………………………….

Bir akşam Ankara da,
ilmik ilmik işlediğim,
sevdam sökülmüştü..
Tütün tütün nefesimde,
ciğerlerim heba olmuştu..
Sen yoktun ötelerde.
Olsan da ne çıkardı.
Yüreğime motif motif işlediğim umudum,
söküklerle son bulmuştu…