Ankara caddelerinde,
Yürüyorum yalın ve de yavan.
Söyle güzel söyle...
Kime havan!
Mithatpaşa, Meşrutiyet,
Yüksel caddesi,biraz gayret!
Otur cafelere,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ankara caddelerinde,
Yürüyorum yalın ve de yavan.
Söyle güzel söyle...
Kime havan!
Mithatpaşa, Meşrutiyet,
Yüksel caddesi,biraz gayret!
Otur cafelere,
Etrafı seyret.
Kalk hadi yeter bu mola,
İnsanlar dizilmiş yola,
Sakın ha!
çarpma sağa sola.
Ne güzel bak,
Aşıklar kol kola....
Kalabalıktan sıyrıl, biraz nefes al.
Meclisi geç, yukarıda solda kuğulu park var.
Çiftler güzel amma....
Serde yine yalnızlık var.......benim gencligimin caddeleriydi bahsettiginiz :)))güzel bir siir olmus sevgili kardesim sayin bay Kapusuz!
kutlarim...yakup icik almanya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta