sana bu karanlık akşamdan sesleniyorum
ankara sensiz bomboş, anlamsız
yanıp sönen ışıklar, ansızın görünen binalar
bir korku var içimde sana dair
belki özlem, belki yalnızlık, belki de aşk
esen bu tatlı rüzgarla birleşiyor ruhum
ne varsa senle ilgili herşey aklımda
uzaksın bana çok uzak
çaresizce bekliyorum gelecek akşamı
ama düşündükçe üzülüyorum
tam sonu gelmişken gecenin
yine seninle uyanıyorum
bitmesinden çok başlamasın istiyorum
bu sensiz ankara akşamı
Kayıt Tarihi : 10.7.2002 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!