Ankara Şiiri - Harun Tınastepe

Ankara bir anlam ifade etmiyordu o zamanlar
ve ben bu şarkıyı dinlerken gözlerimden yaş gelmiyordu.
kendi halimizde geçip gidiyorduk
nicelerinin geçip gittiği bu caddelerden.
Telefon çalınca yüreğim böyle yerinden oynamıyordu. Gözlerim bir yere dalmışsa seni düşünmüyorumdur o zamanlar.
Dünyanın en güzel kokusunu bir parfüm markası sanarken
ve mutluluğun avuçlarımdan kayıp gidebilecek akışkanlıkta olduğu bilmezken
bir yerlerde nefes alıp veriyordun sen.
Bu nefeslerin bile değeri yoktu benim için o zamanlar. Berbere gitmek yerine kendim tıraş oluyordum.
Canım sıkılınca ellerim ceplerimde aylak aylak
Cadddelerde dolanıyordum...
Teni delip geçen kurşun gibi girdin hayatıma.
Rüyamda görsem yüzüp geçerim dediğim gözyaşlarında boğuldum.
Herhangi bir tedirginlik kadar endişe vericiydi susuşların.
Herhangi bir an kadar kısa ve anlamsızdı mutlu olduğum zamanlarım.
Niye geldin, niye gittin hiç anlamadım.
Ankara'nın yalancı maviliğinden bahsetmiştin
.Gözlerim bir seni arıyor, bir de denizi demiştin.
Hani hiç kimseyi beni sevdiğin kadar sevmeyecektin?