Gramofonda savrulan bir plaksa Ankara,
Yivlerindeki çiziktir bozkır kokusu.
Ve otobüs duraklarındaki
Çatık çehreli memurların tekelindedir;
Mutluluktan tasarruf konusu.
Kim ki bir koca görür rüyasında Altındağ'da
Sinsi bir gülüşle
Gözünde şimşek çakar Orhan Veli'nin.
"İşte...
Demiştim ben zamanında."
Ankara:
Anason kokulu bir yalnızlıkta
Kuytu bir elem şehri.
Söyle:
Yakup bile olsan,
Bilir miydin kadrini?
Ankara:
Ne gurbettir içine olana,
Ne de uzakta olana sıla.
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!