Ankara Şiiri - Yusuf Kemal Günerkaya

Ankara

İhanete uğrayan bir sevdanın bitişidir kalemdeki hüznün sebebi,
Yüzünü görmediğim sevdanın adısın Ankara,
Yıkılmış hayallerim saklıdır sende
Vefasızı kollayan kırılmayan kalkansın Ankara.

Ter temiz göz yaşımın bir damlası ulaştımı sana
Beni ağlatanın ayak izleri var bağrında
Bir vefa borcun var bana unutma
Umudumu yıkanın şehrisin sen Ankara.

Gülümsün dedi soldurdu beni
Canımsın dedi karanlığa attı sevgimi
Benimsin dedi el gibi görmüş meğer
Kör birini içinde yakamadın Ankara.

Bir aşk bittiyse kötülemek gerekmez elbet
Gönlümdekini sevmedim farzet
İlahi adalet kıymet bilmeyeni karşılaştırır bir kötüyle
Sende bunu unutma
o günde gelecek sabret sabret Ankara.

Unuttu o vefasızı yüreğim
Acımı nasılsa paylaşıyor benimle şiirim
Her şeye rağmen oda mutlu olsun buda tek dileğim
Gülme bana neyapsıngönlüm vicdansızı delice sevdi, sevdi be Ankara.

YUSUF KEMAL GÜNERKAYA