Ankara Şiiri - Saygın Doğaroğlu

Ilık çukurova gecesine
Elele hoşçakal deyip
Ankara sabahına gözlerimizi açtık otobüsün camından
Rüyaların zihnime yansıdı
Başın omzuma yaslı

Belki buluşmalara ve ayrılıklara
Çok şahit olmuştur otogarı
Ama böyle bir aşkla geleni
İlkkez görmekteydi ikinci katı

Beton grisine ve ciddiyete emanet bozkırı
İlk kez gezdik seninle
İlk defa bir işe yaradı başkent
Yüreğimde sen varken
İlk defa bir yere ait oldum bu koca kalabalıkta

O sokak gerçekten karanfil kokmuştu o akşam üzeri
Ve kızılay meydanında
Güneş batmadı o gün
Sen karşımda çayını yudumlarken

Ankarada ilk defa bu kadar aydınlık oldu akşam
Ve ben en çok bu akşam
Hissettim bu şehrin mutluluğunu
Ayazı, rüzgarı
Gölgede kendini özleten sıcağı
Hiç biri umurumda değildi
Ankarada ilk defa
Isınmak için güneşe ihtiyacım kalmadı

Aydınlık bir gecede
Arkamızdan öylece bakakaldı ankara
Hafif bir esintiyle veda etti bize
Attığımız her adımda sessizliğe bürünerek
Özleyerek bekleyecek bizi ankara
Tıpkı bizim onu özleyeceğimiz gibi