Kayıtsızca bak.
Ardında puslu ve ebedi sessizlik,
bir çok çift gri gözdür bu şehir.
Ve kaybet kendini bu efsunlu gözbebeklerinin ırmağında..
Yarım boğar insanı, cinni, meleği bu ırmağın kibri.
Bu; kentin çaresizliği, çaresi, ödülü, cezası.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta