Kayıtsızca bak.
Ardında puslu ve ebedi sessizlik,
bir çok çift gri gözdür bu şehir.
Ve kaybet kendini bu efsunlu gözbebeklerinin ırmağında..
Yarım boğar insanı, cinni, meleği bu ırmağın kibri.
Bu; kentin çaresizliği, çaresi, ödülü, cezası.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta