Ankara Şiiri - Habip Altıok

Nasıl bir hava var ki sende?
İçtiğim sigara, tütün... zehir gibisin...
Gönül sılasında, bedenim sende,
Kendime ettiğim, kahır gibisin.
Ah! Ankara... Sen var ya, sen.
Ömür törpüsünde, mahir gibisin...

Ankara, sen çocukluk arkadaşım.
Siyah önlüğüm, yeşil parkam,
Ağaran saçımsın, ağrıyan başımsın.
Militan ruhumun eşkiyası,
Vazgeçemediğim,
Belalı yoldaşımsın...

Üstü kapalı gaste kamyonları,
Beni sana taşırken;
Senden kaçmak için...
Ne hayâller kurardım.
Görseydin beni,
Savrulan brandanın altında...

Ankara, suç yok ki sende...
Ya da bende...
Kabahat;
Bizi sana getiren de...

Ah! Ankara...
Ne günlerdi, o günler.
Radyoda haberler,
Ortadoğu'da anarşistler,
Mahallede ağbilerimiz vardı...
O zamanlar,
Keçiören bağlarında üzüm,
Etlik'de garajlar,
Kasalar da gerçek kasalardı.
O zamanlar, Söğütözü'nün,
Bizim olduğu zamanlardı...

Ankara...
Bugün yine hiç değişmemişsin.
Aynı dolmuşlar, aynı duraklar,
Aynı otobüsler, aynı Gençlik Parkı'n...
Giden...
Bahçesinde oynadığımız gecekondular,
Gelen...
Taş yığını binalar, tek farkın...

Ben de senin gibi, hiç değişmedim Ankara.
Dün ne isem, bugün de O'yum,
Ben de senin gibi, hiç değişmedim ama,
Giden hep ömürden oldu...

Ankara...
EGO otobüslerinin açılımını,
Ta... o zamandan yapardık...
Balgat deresinden zor çıkar,
Konya yolunda, kamyonlara ad takardık...

Ankara...
Gel de gecekondu gönlüme, bir haber anlat...
Gima çarşısı gibi, sıcak olsan da...
Bindiğim tornet,
Cebimdeki misket,
Gazoz kapaklarındaki, bisiklet kadardın.
Alış verişimizde, Anafartalar'dın...
Benim için sen;
Söğütözü, Ulus, Kızılay...
Çankaya kadardın...

Ankara...
O zaman da şimdiki gibi;
Giyinip kuşanıp, atlayıp otobüse,
Kızılay'da kaybolmak vardı.
Özgürcesine...
Seyyar satıcı çığlıklarında,
Kalabalıklar içinde...
Sen ve ben,
Tek başımıza...

Radyodan;
"Ankara'da yedik taze meyvayı"
Türkülerini duysam da, inanmam artık sana.
Yedikten sonra, ayvayı...

Yetti Ankara yetti!
Bir türlü gönlümün başkenti,
Olamadın gitti.
Kışın çamurun, yağmurun,
Yazın tozun, toprağın,
Canıma tak etti.

Ankara...
Masumiyetimin müzesi.
Görücüye çıkmak için anılarım,
Dehlizlerinde saklı kaldı...
İlkokul sende başladı,
Ömür sende bitti.
Gençliğim...
Gençliğim sende,
Kaybolup gitti...