Ankara Şiiri - İsa Yıldıran

On sekiz yaşımın başındaydım,
Kanımın deli aktığı bir çağdaydım,
Geldim Ankara senin koynuna,
Aldın yükümü gocunmadan boynuna.

Büyükşehir nedir bilmezdim,
Yalnızlık nedir bilmezdim,
Üniversiteye diye katıldım seline,
Tuttun, bırakmadın aldın elimi eline.

Siyaseti, ekolü sende öğrendim,
Tarih ve dini sende öğrendim,
Henüz açılmamış gonca bir güldüm,
Açtın, zihnimi ben seninle güldüm.

İlk kavgamı seninle yaşadım,
Hak ve özgürlük için savaştım,
Gerici, yobaz, şeriatçı diye yaftaladılar,
İnandın, güvendin, onlarda anladı.

Yaşamadığım hiçbir semtin kalmadı,
Balgat, Etimesgut, Mamak beni salmadı,
Sende evlendim, çocuklarım artık buralı,
Baktın, gözettin beni sana varalı.

Batıkent, Eryaman yaşadığım semt oldu,
Çankaya, Yıldız, Oran işim oldu, aş oldu,
Seninle bir mesleğim, duruşum oldu,
Andın, felah buldum hakikat oldu.

İSA YILDIRAN