Ankara
Öğrenci yıllarının biriktirdiği hüzünle sesleniyorum sana Ankara,
Uykusuz kaldığım gecelerde düşünürdüm kara kara,
Kurduğum arkadaşlıklarım vurdu usulca karaya,
Yedirdin dost kazıklarını bana tıka basa.
Yavaş yavaş kalene tırmanırken kalmadı derman,
Oturdum bir basamağa izledim manzaranı inan,
Sokağına çıkmadığımda özlerim seni her an,
Yaşama sımsıkı sarıldığım tek ilçen Sincan.
En güzel duygularımı besledim on sekiz sene,
Aklıma geldikçe hatıralarımı vururum yerden yere,
Tam unuttum diyorum cereyan ediyorsun bende,
Sanki adını duyunca düşüyorum bir çöle.
On sekiz sene kol kanat gerdin canım Ankara,
Eğitim hayatı bitince dağıldı arkadaşlar sağa sola,
Menfaat geliyor artık her şeyden evvel yalan dünyada,
Hiçbir istek engel değil yalana, dolana.
Saat gece yarısına çeyrek kala,
Duramadım evde daha fazla fırladım sokağa,
Sende yalnızlığa terk etme beni şirin Ankara,
Yaşamak bir başka güzel sende Ankara.
Kayıt Tarihi : 19.3.2013 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığım şehrin bende çağrıştırdıklarını anlaşılır bir biçemle satırlara döktüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!