Ankara Şiiri - Yasin Kaşaltı

Bu Ankara neden her seferinde aynı
Kimi yerinde hüzün saklı,
Kimi yerinde aşk acısı..
Ve fakirliğin gecekondusunda,
Her şeye rağmen gülen
Neşeli çocukları..
Yine aynı sıkışık dolmuşları
Ve sabırlı yolcuları.
Ekmek kavgasında Ankara,
Simitçisi aynı mekanında
Ve korsan sidiciside..
Aynı her şeyiyle,
Sobalı evinin bacasından
Dumanı tüten işçisi de
Sabahları sıcak yatağından
Okula gitmek istemeyen öğrencisi de.
Hala aynı hiç değişmedi
Gezmek isteyenlerin gittikleri yerler
Güzellere laf atan
Kendince yaralı,
Sevda peşinde delikanlının
Ve nazlı nazlı bakan
Çiçeği burnunda kızların
Kabullenme çabaları..
Ankara aynısın aynı kalacaksın belki de
Ama sisli kışlarında
Yaprak döken sonbaharlarında
Kestane patlatıp satan amcaların
Ve sağda solda
Ekmeğini kazanan boyacıların hatrına
Bir sevda söylüyeceğim şimdi kulağına
Onu, olurda ismin değişene kadar sakla..
Eyvallah Ankara.