Ankara Şiiri - Reyhan Kocak Luttman

Dogdum buyudum, yollarinda yurudum.
Gunlerce aylarca gormedim seni Ankara!
Sende yasadim, buyudum cok seyler ogrendim.
Topragindan beslendim, sularindan ictim Ankara.

Elim dolu gonlum bos, geldim Ankara'ya
Havasina suyuna doydum Ankara'ya.
Annem babam olmayinca koca sehir bos mu bos! ..
Icindeki binalar, soguk mu soguk! ..

Yagmurlar yagdi sakir sakir.
Yuzun gulmez,donuk mu donuk! ..
Huzun dolu gozu yasli Ankara.
Aglayan gozu yasli Ankara, Nicin aglarsin?

Ben gunese hasretim, sicak gulen yuzune.
Gulmeyen Ankara'yi neyleyim! ..
Gunesine,ayina, tasina topragina hasretim, Ankara.
Anne baba olmayinca Ankara'yi neyleyim.

Annem babam sag iken sen sicaktin, Ankara.
Ne oldu? yuzun gozun kapkara bulutlandi Ankara.
Donuk mu donuk, bulutlu ve huzunlu Ankara.
Annem babam olmayinca Ankara'yi neyleyim.

Gunes dogacak dediler ama dogmadi.
Huzunlendi Ankara.
Aglayan gozu yasli Ankara.
Ne desem yalan! Ankarayi neyleyim dedim.

Sen benim dogdugum, buyudugum,
Yollarinda kosup oynadigim, guzel Ankara.
Senden nasil vazgecerim, sen benim memleketimsin Ankara.
Seni hala seviyorum, memleketimi seviyorum Ankara.