Ankara Şiiri - Muhittin Koçer

Geceler tanır beni
karanlıklarda
kimbilir!
kaç yüz gece oldu
gün ışıklarıyla uyanmayalı,
kör karanlıkta yıkadığımda yüzümü
kimbilir!
kaç sıkıntım aktı ayaklarımın ucuna
tüğ bulut'tan sıyrılarak.
Ankara soldu gün ışıklarıyla
benzim soldu Ankara'yla
bir sen solmadın içimde
suladığım güllerle.
Önce gamzelerine vuruldum,
gül yüzüne sonra,
heyecandan terleyen ellerine
ılık nefesine
sonrası uykum kaçtı
bir sigara yaktım kan ter içinde.
Sakarya caddesiydi
bir kaç sıkı dostla rakı içtiğim,
Sakarya caddesiydi gözlerimle
bir kaç kişiye aşık olduğum yer,
kimbilir!
kaçı farketti?
ama sadece birisi baktı
kalk gidelim.......der gibi.
Rakı vurdu başıma
çöplüğü taşlayan martılar gibi
birisi indi,
birisi kalktı
kimbilir!
kaçının karnı doydu
herkes bu kadar güzelken.
Göz yaşlarımda aktı süzüle süzüle
önce yağmur dediler,
sonra bulut,
sonra güldüler,
sonrası uykum kaçtı,
bir sigara yaktım
şimdilik hoşçakalın
şimdilik dostlarım,
Ankara.

29mayıs1998