ANKARA
Tüm susmalarına inat elimi bırakmayan sevda, senin hiç bilemeyeceğin kadar yiğittir burada.
Ve gün kızıldır Ankara da.
Bir gün yine tirenle gelirsen bu martısız şehre
Beş parasız, serkeş sırf sevda hatırına
Sus ve yalnızca dinle; çünkü bu kenttin tüm sokaklarında söylenilmemiş sözlerim yankılanır artık.
Ve düşler vuslattır
Çocuk gülüşlerim, ilk kalp çırpınışım, ardın sıra öylece kala kalmışlığım
Adına cümle cihanı hiçe sayıp, sonrada bir akrep gibi kendi ateş çemberimde yanmışlığım…
Bil sevgili özlemenin kokusu vardır burada
Ve bende acının tek adı Ankara…
Bir gün yine gelirsen bu kente
Beş parasız, serkeş sırf sevda hatırına
Sus ve dinle kenti
Ömrümü acı ile tanıştıran şehrim,
Her sokağında sesim, nefesim
Sus ve dinle kenti
Beni sana hissettirir Ankara…
RABİA BALABA
Rabia BalabanKayıt Tarihi : 7.4.2008 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabia Balaban](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/07/ankara-153.jpg)
Ve bende acının tek adı Ankara..
Ve gün kızıldır Ankara da.
Bir gün yine tirenle gelirsen bu martısız şehre
Beş parasız, serkeş sırf sevda hatırına...Şiir konuşuyor, ben yüreği kutluyorum.
melek ayaz
Beş parasız, serkeş sırf sevda hatırına ' sevda hatırına neler yaşanıp ,neler göze alınma ki...çok çok beğendim şiirinizi...yürekten kutluyorum..
dün ben de bu şehri yazmıştım dizelerimde
bende kanayan şehri:
AN-KARAM, AH ANKARAM!
Yine ıslak ve soğuk başkentin sokakları
Gönlümün gökyüzünden çişeledikçe yağmur
Çiğ düşer çimenine, korlanır şafakları
Asi ruhum sevdalı, Ankara ondan mağrur.
Kalesinin burcundan seyre daldığım anda
Günün battığı yerde tüllenen uzakları
Tende hançer yarası kaybolurum zamanda
Kalbe sızı düşürür sevdanın tuzakları
Bir akşam namazında alnım değer secdeye
Yüreğimde bin-kırık, Kocatepe camînde
Gözyaşlarım yol bulup süzülür seccadeye
Can, içinde sen olan her duaya aminde
Ak saçlı gündüzleri kovalarken geceler
Mahcuptur Kuğulu Park elimdeyken ellerin
Hasrete dudak büker baş kaldırır heceler
En öksüz yanıdır bu, yitip giden hallerin
An-kara, Ah Ankara! bende kanayan şehir
En dipsiz bakışımsın sevdiğim o gözlere
Hasretine sulandım kurudukça bu nehir
Veda ettim usulca alıştığım sözlere
Arta kalan ne varsa bu sevdadan elimde
Hepsini sana miras bıraktım gidiyorum
Ağıtlarım küstükçe canhıraş ecelimde
'Ben sana sevdalıydım Ah Ankara’m ' diyorum
14.04.2008-Ankara
ANLATIM DİLİNİZİ ÇOK BEĞENİYORUM
TEBRİKLERİMLE
TÜM YORUMLAR (10)