Ankara - 1 Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

bugün yine deliydik
okulu kırdığımız günü hatırlar mısın
gittiğimiz parkın adı botanik..
ve orada tanıdım ilk seni
orada heyacanlandım.
çıkacakmış gibi yüreğim..
akşam oldu bilmedik..
biz bugünü hep sevdik..hep sevdik..
kuğulu parka gittik,
bir kuğunun gözüne geldik.
kalabalıklara karışıp kızılay da
acıkınca döner-ekmek yedik sakarya da
ykm bizim toplanma yerimizdi
ulus a gitmek benim fikrim di
ve hacı bayram yokuşu
ilahi düşüncelere daldığımız gün oldu
bir cenaze içimizi yaktı
hepimizin duyguları yeniden yandı...
jüstinyen tapınağını kollarına alan hacı bayram
insanımızın şerefli kimliği müslüman.
ve hepimiz sevdik bu hoşgörüyü.
ankara kalesi çağırıyor şimdi
basamak basamak çıkıyoruz
dehlizler..tüneller gösterdiler
yalçın kayaların üzerine kurulmuş bir aslan
seyrine daldık şehrin.
selam olsun insanlık size ankara dan
selam olsun yurduma..bayrağıma
bağırdık...çağırdık...hep bir ağızdan..
ve çıkrıkçılar yokuşu aldı bizi
kentin soğuk yüzünden anadolu ya.
bakır kaplardan,kalaylardan,
kilim..sedir...ot yastıklarından,
nakış nakış motiflere,
baharat..tarçın..kekik kokuları.
bitmez bir dik yokuştur çıkrıkçılar,
sesler arasında kendinizi unutuğunuz.
gördükce huzur bulduklarımız
bizim hayatın dışına ittiklerimiz..
ve akşam oldu...içimizde buruk sevinçlerimiz
gençlik parkı fıskıyeli suyu..kayıkları neşe dolu
luna park eğlence çılgınlığı
semaverden içtik çaylarımızı.
dinlendik...şarkılar mırıldandık
aklına kim getirdi sonra
bir marş takılıp kaldı akşamında
ankara...ankara....
seni görmek ister her bahtı kara...

13.08.2005 / ankara
mustafa kaya