Ağlarına takıldım kaldım.
Bu yaşamın, bu kentlerin.
Derlenen hayatları gördüm.
Ben yine benliğe yapışan kenelerle.
Yaşama duygularımı salgılıyordum.
Olanca hızımla tükendim.
Her rollerin figürlerini gördüm.
Kerem olmanın küllerinde.
Anka kuşunun güncesine ulaştım.
Çiçek çiçek koparılmış.
Dal dal kesilmişim.
Beynim bir hummanın en acılı yerinde.
Ritimsizce beste yazıyordu zamanın gergefine.
Mekanlar mekanlar şu hissiz mekanlar.
Seni yıldızlara işliyordu.
Beni hücrelerimin karanlığına.
Yanmanın sınırsız bitimlerinde.
Ben tükenen benlerin renksizliğinde.
Anka kuşunun güncesi olmuştum.
Derin hayat parametreleri.
Bu insafsızca engerek düşünceler.
Kırılmalar, tükenmeler, bitmeler.
Bu sırtlan postlu gülüşler.
Yüreklere bilenen hisler.
Gecenin karanlığına büyüyen düşler.
Kalpte mırıldınan ezgilere yönelen gözler.
Üşümelerin böğründe bu derin yarıklı sevgisizliklerde.
Anka kuşunun güncesine yazıldım sessizliğimle.
09.07.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 9.7.2015 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiri ve sizi kutlarım, saygı ve sevgiyle,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (11)