Anka Kuşu Ve Serçe Şiiri - İnci Uluçay

Kaf dağının arkasında bir Masal köy varmış
Anka kuşu tek başına mutlu mesut yaşarmış
Bir gün yaralı bir serçenin yolu masal köye düşmüş
Anka kuşu hemen koşmuş
Serçenin yaralarını sarmış sarmalamış
Serçe iyileşene kadar başında sabahlamış
İyileşip ayaga kalkınca Serçe bayılmış Masal köye
Ö yıl Masal köye bahar başka türlü gelmiş,
Çiçekler rengarenk agaçlar en güzel meyvelerini vermiş
Güneş en güzel ışıltıları ile doğmuş,yağmur coşkuyla yağmış
Serçe memnun,Anka kuşu mutlu mesut günler geciyormuş
Bir sabah Serçe her şey için teşekkür etmiş
Ben gidiyorum demiş
Anka kuşunun boğazına bir şey düğümlenmiş
Gitme ne olur diyememiş
Serçe ucmuş Anka kuşu çökmüş,ardından bakmış öylece kalmış
Köye birden bire kara kış inmiş,
Anka kuşu öyle bir titremiş ki!
çiçekler yapraklarını dökmüş
Öyle bir haykırmış ki ağaçlar boyunlarını bükmüş
Ne olur dön diyememiş
Uçmuş serçe gidebilecegi her yere gitmiş
Alcak yüksek her yere konmuş önüne gelen her çiçeği koklamış
Ama hiç bir yerde çiçekler masal köydeki gibi açmamış,kokmamış,
Güneş masal köydeki gibi doğmamış
Birden sol tarafı sızlamış
Dokunduğu kanadı boşlukta kalmış
İşte o zaman anlamış
Kalbi masal köyde kalmış.
Dönmeliyim demiş telaşla
Ama isteseydi bana kal demez miydi?
Nerden bilecekti kalan gururuna yenilemezdi.
Anka kuşunun ardından bakışını hatırlamış
Birden içini korku sarmış.
Gitmek kolayda demiş kendi,kendine
Ya bıraktıklarım yoksa yerli yerinde