Bir anka kuşu misaliydi gülüşün, her gece köşe başında yaksam da kendimi kandırmak için,
Her sabah baktığım aynada yeniden doğuyordu.
Korkunç bir histi yokluğun,
kala kalmıştım bu şehrin girdabında. İzi yok yolu yok.
Bir adı olmalıydı bu boşluğun,gittikçe çoğalan, gönül mihrabımda, eni yok sonu yok..
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!