Anka kuşu Şiiri - Mustafa Ozhanoglu

kanatlarından düşmüşüm bu dünyaya anka kuşunun,
bu nedenle olmalı, hayatı hep kan revan içinde görüşüm.
umut içimde, ağzımda duran aşiyan parçası,
ve içinde bir demlik olan,
bana bıraktığın dünya yüküm, sırt bohçası.

......

sen o bozguna uğramış kentlerin, kırmızı kanatlı kuşu
zaman oldu devlerle savaştın,
cücelerle lokma paylaştın.
ekmek yedin, yedirdin.
Savaşlardan sırrını yitirmezken, aynaların
kurulan sofralarda zehirlendin.
olmayı becerebilmenin hayranlığında yılana tutundun,
sonra kurtuldun..

......

üzerinden mavinin üç tonu geçti
ve rüzgarlar, artık sadece izleyebildiğin..
toprağına karışmışken şuan bedenin,
ruhunu kanatlarınla bir edip,
bin sermişken, düştüğüm dağın yamacına.
takvim sayfasında gün bugün
hikayeni anlatır babalar çocuklarına.
ve dün gibi bugünde,
rivayet der geçerler adına..