Ağlama duvarının dibinde
zikre dalmış bir kaç nim uslu
her biri ayrı biçimde
hüzünlü bir bakış kiminde
kiminde günahkârlığın verdiği acı
bir eli duvar deliğinde
göğsünü okşamakta ötekisiyle
sona erecekmiş gibi
biriktirilmiş onca riyakârlığın verdiği sancı.
Ötelerde
aynı zaman diliminde
mumlar yakılmakta
binbir türlü dileklerle
medet umulmakta
çarmıha gerilmiş
Jesus heykelinin önünde.
Ve buluveriyoruz kendimizi
olsada kuşbakışı menzilinde
epey uzak bir yerinde evrenin
aynı anlayışlarla harmanlanmış
umutlar
istekler okutulmuş
alacalı bezlerle
renk cümbüşüne dönmüş
-tam ortasına düşüyoruz-
isimsiz bir türbenin.
.......
Tüm Anka kuşları
karar verip,aniden
yemin ederek,bir daha
doğmamacasına küllerinden.
'bu ise
ahval
izan
ve idrak
silinsin lügatlardan
kuşbeyinli yaftası
hak etmiyoruz'..dediler
Ve
derhal
ötenazi istediler.
.........
Hiç bir kazananı yok
-zebaniler dışında-
Bu sağ/duyu-suzluk savaşında.
kutbo
Adana.24.05.2009
Kayıt Tarihi : 18.9.2009 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!