Anka ile Kaf a Şiiri - Faik Tozoğlu

Ayrı düştüm sıladan sinem amansız yanar
Ah çektikçe efkarım garip derdimi sarar
Ağlatınca gurbetim içim kanar da kanar
Avazım yankılanır figanım arş ı sarar

Yitti gitti umutlar benzim sarardı soldu
Yere düşünce tacım tahtım perişan oldu
Yarin gülbahçesine şimdi dikenler doldu
Yaramı Lokman sarsın ağyar yara mı sarar

Senden aşkı dilendim onulmaz dertler verdin
Sevgimi sundum sana çiğneyip yere serdin
Sonunda mecnun ettin bilmemki neydi derdin
Sevda ufuklarımı karabulutlar sarar

Uçup gitseydik Kaf a binip Anka kuşuna
Uydursaydık dünyayı gönlümüzün yaşına
Ulaşsaydık sevdaya gitmezmiydi hoşuna
Umut doruklarımı hayal meltemi sarar

Nazlanırsan kalacak hesabımız mahşere
Nefesin tükeniyor inat etme boş yere
Niyetim senin olmak öldürsen de bin kere
Naçar kalsa kollarım hayalim seni sarar

15 Temmuz 2012