Anka Diye Bir Ateş Irmağı Şiiri - Adem Tok

yüksek rüzgarların kaptığı
zaferlerden kopan bir ankayım
oyunlara girdim; istediğim için
sesimi çaldım vermez diye aksisedamı dağlardan

hangi vakit sularım durulduysa
üstüme aldım imkansızlıkları
aklın ve vicdanın ortaklığı
dokunuşların anlam kazandığı küller için
yola çıktım binlerce serdengeçtiğimle
bir otuz kalakaldım

doğrularım yeterdi
durmadım
zindanlarda kartal
alanlarda doğandım
efelendim ege de ardıç
pamuk yağmurlarında akdenizin dokumacı

yine şavkında firkateyn ve yakamozlar
avcılar ve yılanlar yine peşimde
bir heves kaldılar...

O uzun ve karanlık YOLDA
DÜŞENLERİM ARDINDAN
KENDİMİ BULANIM

adım:
ödülüydü sabrın! ..

11.07.09
lüleburgaz kapalı cezaevi