Yedi dipsiz vadiden geçtim,
Gözlerimin bebeklerini,
Kaf'ın doruklarına diktim hep uçarken.
Kanatlarımdan dökülen umutla yeşerdi toprak,
Rüzgara karıştı çığlıklarım,
Ve boşlukta bir fırtınaya dönüşüverdi feryatlar.
Ardımda görmeye alışkın olduğum yoldaşlar,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta