Anjel Şiiri - Hüseyin İhsan Sönmez

Yangından kalan yalnızdı küçük Ayşe. İstanbul’da iyiliksever bir azınlık aileye evlatlık verildi. Adı Anjel oldu. Sonra rüşvetçi bir memurun gazabına uğradı. ihbâren iskât edildi, yani kurunun yanında yaştı. Gururuna yediremeyip sürgün gemisinde intihar ettiği yıllar sonra duyuldu. Geriye emirler kaldı.
…
“ Fotoğrafları yukarıya çıkarılan isim ve tebaları yazılı 41 şahıs, fahişe, randevucu ve muhabbet tellalı olmalarından dolayı hudut haricine çıkarılmışlardır. Bir daha memleketimize girmelerine meydan verilmemesi tamimen bütün kıt’alara tebliğ olunur ”

Anjel

“ Aydınlık şiddetinin ölçüsü mumdur” ölçüler zamanı
pezevengin Paris, fahişenin İstanbul görmüşü makbuldü
El ense konaklarına bağlı, gümüş gemiler mağlup
devrik iktidara demirli, kağıt hanedanları sessiz

Şehre kızgın bir geminin adını Marmara’da öğrendim

Sürgün günleri bir müzenin arşivinde çöp
köhne züppeliğe yenik aşktı İstanbul.
Randevu evlerine parasız girerdi eski memurlar
cakalar satardı son ülkeden arta kalan kadınlarına

Kiminde ciğer ağrısıydı, kiminde barbon
yazmazdı kitaplar rıhtımlarda el sallayan fahişeleri
ki “ Mişon kızı Perla” Pera’nın azgın yosmasıydı ünlü
üçten dokuza emperyal, kurnazdı erkeksavar

Şehveti, sevişkenlerinden öğrendi Boğaz
Konstantinli namı diğer “ Eleni” yi bilirdi kız kulesi
Akıntıya karşı yüzen Üsküdârlı ‘Lili’
“Kleopatra Hinti Mihal” İsa’sı var güzel kadındı

Rus Beyazı Taçyana, Lehistanlı Nina
İranlı Hasan Ecanip, Romanyalı Habip
Hayvan siciline kayıtlı göçmendiler
Süthane, inekhane, hanlar, cambaz ve arabacılar
baytarların denetiminde on paralık kiracı ahırları

Kuzguncuk’ta afyon fabrikası işletirdi “ Mechlaer”
Topkapı‘nın toplaması Veledi Niko’ya
Mektuplar yazardı “ Yarasimo Valanti “
kurgulu sevişmekti amaç, kusursuz İstanbul’da

Ah Valanti!
İstanbullu bir şairden başka, hangi papaz kutsar
hangi paşa sevebilirdi ki sizi?

- İş bu iskeleden ayrılmıştı barış –

İstanbul şehvetin, Berlin dehşetin ev sahibi
savaşa gebe iktidarsız erkekler iktidarda
dokuz yıl on ay sonra vahşet doğuracaktı

Nefret atlasında serili miskin Avrupa
Öğrenmekte gecikti, sömürüyü Afrika
Uygarlığın öğün yemeği kanlı
Yahudi Kapama
zengin protokol sofralarında

Oysa bütün silah tüccarları ilk çıkarmada
anfibik servetleriyle bir askerden önce
................................... ayak basar karaya

Suçsuzdu bir kız; Adı Anjel!
Ki gözlerim çöplüğün yalancısıdır
Her sabah, yıldızlarını öldürürken fırıldak küre
şair uslar adına diyeceğim var tarihe ve talihe

Kurunun yanında her zaman yaştır kadınlar

Ayşe
............ ve
.................... çocuklar

Ah kalbime heykelini diktiğim Anjel!
Makberinde sığınırken sen, o muhteşem tanrıya
ben ki; utandığım insanlık adına gözlerinden özür dilerim

Sen gittin ya!
Kırıktır ellerimde
Üzgünüm dehşetin tarihi artık bu kalemle yazılamaz