Anita Şiiri - Yaşar Turgut Bilgin

Tam ufuk çizgisinde gemiler
Gidenler mazide bir meçhul şimdi
Gelenler bizim geleceğimizdir.
Limandaki yelkenliden
Şapkalı zarif bir kız indi
Köşedeki dükkana girdi
Elinde çakıl taşları vardı.

Adını sözlüklerden buldum Anita
Bakışlarındaki buruk tebessümün, giderken
Yüreğimin hüznü oldu ömür boyu
Sen benim ilk yağmurum
Yanağımla okşadığım tek serçemsin.
Çatlamış toprağın suya hasretiyledir
Sana kavuşmam.
Anitam
Bilmem gelir misin
Geniş gölgeli şapkanla
Bir yaz sabahı
Köşedeki dükkanıma.
Dergi gazete kitap
Satıyor olacağım her dilden
Bir de
Menekşe örgülü keselerde
Küçük çakıl taşları.

Dalgalarla boğuşan kayalardan
Kopan küçük parçalardır çakıl taşları
Deniz tuzunda pişirir bembeyaz güneş.
Ne sulara açılır ne kayalarda kalır
Buraları en iyi çakıl taşları anlatır
Ben de bir çakıl taşıyım Anita
Dalgaların oyuncağıyım
Yuvarlanıp duran kıyılarda.
Bir gün deniz çeker beni, bir gün kayalar.

Dağ ve ışık ülkesinin
Bu uzak kasabasında Anita.
Ağaçlarımız
Sert, küçük ve parıltılı yapraklı sarmaşıklardır
Seni burada begonviller anlatır
Beyaz ellerini, yüzündeki pembeyi,
Beyaz, pembe çiçekli begonviller anlatır.
Parıltılı yapraklar gözlerini.
Deniz diplerinde dalgalanan
İnce uzun yosunlar anlatır zarafetini.

Ak mermerli su altlarından çoğalır ormanlarımız
Denizler dağ olur taşar içime.
Ben dağ çocuğuyum Anita
Hasretim kavuşmaya.
Bir gün bir kartalın kanadında uyurum
Bir gün bir balığın karnında.
Ben deniz çocuğuyum Anita
Bağışlanmayı bekleyen Yunus gibi
Hasretim sana kavuşmaya.
Her yelkenli geldiğinde limana koşar
Seni ararım Anita.
Her teknenin ardından
Şişelere mektuplar bırakırım
Anitam masalımdaki tanrıçam
Uykusuz gecelerimin ıslak dudaklı prensesi
Sen bol ışıklı sahnelerin
Unutulmaz bir kadınısın şimdi
Ben her dalgada gidip gelen
Küçük bir çakıl taşıyım kıyılarda
Anitam
Güzel yüzlü prensesim
El işi süslemesi hayatımın,
Bilmem artık gelir misin
Çakıl taşlı koylarına
Bu uzak memleketin.