Yıkıntıların, sıkıntıların arasında sessiz bir kadın
Gün harmanında öksüz düşlerine avutuyor.
Zaman tüketmiş heveslerini, heyecanları,
çığlık çığlığa susuyor.
Başı önde giderken, birer kırlangıç oluyor, mağrur bakışları, acılar diyarına göç eden.
Yenilmişliğin, yanılmışlığın, hiçliğin ortasında
sessiz bir kadın, anıt gibi kalıyor...
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta