Anısına(Seyit Ceylan)

Kaderin cilvesi bu, bana bir yaren sundu.
Hem yaşı hem kültürü, babacan ve olgundu.
Yaşantısı hep rehber, doğru yolu buldurdu.
Ben doymamıştım amma, bahtı bize doyurdu.

Eğitimci yaşantısı, hep aynaydı bireye,
Emekli oldu amma, yaslanmadı bir yere,
Yakışmaz da diyordu, eli tutan bileğe,
Her konuşması bende, kaydolmuştu belleğe.

Zor geçmiştir yılları, bir oraya buraya,
Ülkenin kaderidir, bazan alır sıraya,
Onlardan birisidir, öğretmendir özü ya
Hani çok öpülecek, güzide eller var ya

Komşu değildi bana, baba yarısı idi.
Dertlere deva olan, bende bir reçeteydi,
Sevmelerde hep gündüz, nefrette gece idi.
Onu tanıyan ömrüm, yaşamaya hep değdi.

Doyamadan biz ona, yaşam ayrılık seçti.
Takdir-î İlahidir, bir ömrü böyle biçti.
Er veya geç orası, gidilecek gerçekti.
Böyle bir yaşantımdan,bir Seyit CEYLAN geçti.